Abi Carter

Mae entrepreneuraeth wedi bod yn rhan o fy mywyd ers yn blentyn. Gwelais fy rhieni yn adeiladu syniadau o’r newydd, weithiau yn eu meysydd proffesiynol ac weithiau’n mentro i gyfeiriadau hollol wahanol. Eu parodrwydd i amrywio, arbrofi a chymryd risgiau ddangosodd i mi yn gynnar nad oes un llwybr yn unig i lwyddiant. Ychwanegwch at hynny gyngor a doethineb mentoriaid a’m cefnogodd mewn busnes ac y tu allan iddo, a chefais fy siapio ar gyfer dyfodol na wnes i erioed ei ragweld.

Dechreuodd fy nhaith i’r byd busnes nid o uchelgais bersonol, ond o amgylchiadau. Roedd y cwmni roeddwn yn gweithio iddo ar fin mynd i weinyddiaeth, a chefais fy ngorfodi i ystyried y cam nesaf. Cynigiodd mentor rai opsiynau - ac ymhlith y rhain roedd syniad oedd yn teimlo’n gyffrous ond hefyd yn frawychus: cychwyn fy musnes fy hun. Gyda chefnogaeth tri mentor eithriadol, gan gynnwys fy nhad, penderfynais gymryd y naid o ffydd. Camais i’r anhysbys… ac bron i ugain mlynedd yn ddiweddarach, rydw i dal yma, yn tyfu ac yn dysgu.

Un o’r pethau gorau am fod yn fos arnaf fy hun yw’r rhyddid sy’n dod gydag ef. Gallaf weithio o adref pan fo angen, a gallaf deithio i weld fy nheulu dramor pryd bynnag yr wyf yn dymuno. Rwy’n mwynhau cydbwysedd iach rhwng bywyd a gwaith erbyn hyn - rhywbeth na roddais ddigon o flaenoriaeth iddo ar y dechrau, ond sydd, yn fy marn i, yn hollbwysig i unrhyw un sy’n dechrau arni. Ac efallai’r rhan fwyaf grymusol yw gallu llywio’r busnes yn ôl fy ngweledigaeth fy hun, nid un rhywun arall. Bob tro yr ydym yn cyrraedd nod a osodwyd gennym ni ein hunain, mae’n atgoffa fi o rym annibyniaeth.

Pan ddechreuais y busnes yn 23 oed, mewn diwydiant gwrywaidd iawn, nid oedd y daith yn hawdd. Roeddwn yn teimlo’n aml fod yn rhaid i mi brofi fy hun dro ar ôl tro. Ond yn raddol sylweddolais fod llawer o’r amheuaeth roeddwn yn ei ganfod gan eraill, mewn gwirionedd, yn deillio o’m meddylfryd fy hun. Roedd adnabod a deall fy ’syndrom twyllwr’ fy hun yn drobwynt. Pan wnes i ei dderbyn a’i herio, daeth hyder a thawelwch newydd - ac fe wnaeth hynny newid popeth.

Heddiw, rwy’n dal i dyfu busnes a ddechreuodd o angen ac a drodd yn alwad. Ac os oes un wers allweddol rwy’n ei chario o’r cychwyn i’r presennol, mae’n hon: gall ffydd - ynoch eich hun, yn eich mentoriaid, ac yn y posibiliadau o’ch blaen - eich arwain ymhellach nag y byddech erioed wedi’i ddychmygu.